Gesprek met een gedreven tuinder: Karen

Dit keer een gesprek met Karen die jarenlang tuin 70 heeft beheerd en haar groene vingers loslaat in haar eigen omgeving.

Hoe lang heb je een tuin gehad op de GL?
15 jaar

Hoe heb je het beleefd?
We zijn met z’n 3en begonnen, dat was wel fijn, daarna ben ik zelf verder gegaan toen de anderen verhuisden. 

       

Wat vond je fijn op de tuin?
Al dat groen om me heen was echt heerlijk. Ik vond het mooi om mijn eigen eten te telen, maar dat bleek best lastig. Ik ben zogezegd in de voedselbos val getrapt. Daar kocht ik een dik boek over, maar het bleek dat veel dingen niet groeiden of absoluut niet lekker waren.

 Heb je een voorbeeld?
Bijvoorbeeld een erwtenstruik, die krijgt elk jaar peultjes. Die zouden eetbaar zijn, maar er kwamen bijna geen peulen aan. Dan heb je ook de Turkse raket, die vond ik écht niet te eten. 

Waarom zijn we je kwijt?
Ik stoorde me aan de lelijkheid van mijn eigen woonomgeving, de monotone struiken in de buurt. Gelukkig kwam ik een buurtgenoot tegen die er net zo over dacht. Zo is de buurtuin ontstaan. We mochten zelf ontwerpen en kregen geld van de gemeente. Inmiddels neemt het werk aan de tuin me compleet in beslag. Het is sociaal gebeuren, eigenlijk net zoals op de Groene Lunet.

Wat zijn je plannen voor de buurt momenteel?
Ik heb een medetuinder van de GL beloofd om te leren enten. Dat heb ik geleerd bij de Hoogstam Brigade Kromme Rijn. Daar ga ik een workshop over geven op 30 maart in de buurttuin Fransenstraat. Iedereen is welkom en hoe leuk is het om je eigen appel op te kweken!

Vergeet je niet op tijd aan te melden, er is een beperkt aantal onderstammen. Dit zijn trouwens laagstammen, dus goed geschikt voor de moestuin.