Fig 1. Uit de Utrecht Zuid-bode van 9 april 1982
Hoe het begon
Waar nu de geluidswalwoningen aan het Houtensepad bij de Waterlinieweg staan, lagen vroeger de proeftuinen van de universiteit. Het driehoekig terrein van een hectare met daarop diverse kassen was in 1963 door de gemeente in erfpacht gegeven aan de universiteit. Eind jaren 70 raakten de tuinen in onbruik en werden het domein van de plaatselijke jeugd. Ook waren er een aantal enthousiastelingen, die zich een lapje grond toe eigende om daar een moestuin op te beginnen. De universiteit wilde graag van het terrein af en verzocht de gemeente om erfpachtontbinding van het contract dat nog liep tot 1986. Hangende deze beslissing kreeg de Groengroep Lunetten mondelinge toestemming om het stuk grond te gebruiken voor moestuinen.
De vereniging wordt opgericht
Op 9 april 1982 verscheen in de Utrecht Zuid-bode een mededeling dat belangstellenden voor een tuin zich konden melden bij de Groengroep (zie fig. 1). Ruim 100 mensen reageerden. Op 16 juni 1982 werd een informatieavond georganiseerd. Op voorstel van de leden van de Groengroep Lunetten is toen in “algemene vergadering” besloten tot de oprichting van een volkstuinvereniging. Deze datum geldt sindsdien als de oprichtingsdatum van onze vereniging.
Vervolgens ging het snel. Er werd een voorlopig bestuur van 11 personen (!) gevormd, Statuten en een Tuin- en Huishoudelijk Reglement opgesteld, een voorstel voor een begroting en de hoogte van de contributie gedaan. In augustus werd — in een van de kassen op het terrein — een oproep aan de leden gedaan om een naam voor de vereniging te kiezen. Dit werd dus De Groene Lunet. Meteen werd een logo en briefpapier voor de voorzitter, secretaris en penningmeester ontworpen. Tenslotte moesten er nog mensen gevonden worden voor zes commissies, te weten een Tuincommissie, commissie Onderhoud en Opbouw, een Tuinadviescommissie, Inkoopcommissie, Kontaktcommissie en Kascommissie. Op 24 november 1982 werd dit alles beklonken tijdens de eerste Algemene Ledenvergadering. Veel hulp kreeg het bestuur van de AVVN, waar de vereniging meteen lid van was geworden.
Het terrein moest eerst worden schoongemaakt, waaronder veel glasscherven van de kassen. Er moest bodemonderzoek worden gedaan naar mogelijke vervuiling, de 95 tuinen werden ingemeten en er kwam een keet met daarin een toiletvoorziening.
Fig. 2. Alternatieven voor het tuinenpark aan het Houtensepad (geel).
Verhuizing
Na moeizame onderhandelingen kon een huurovereenkomst met de universiteit worden gesloten tot het einde van de pachtperiode, dwz tot 1 januari 1986. Op die datum moest het terrein leeg opgeleverd zijn. En daarmee zou de vereniging geen tuinenpark meer hebben. Niet wenselijk natuurlijk, en daarom ging het bestuur in onderhandeling met de gemeente om na de beëindiging van het contract met de universiteit het terrein te mogen blijven gebruiken of te verhuizen naar een andere plaats. Aangezien de gemeente daar woningen wilde gaan bouwen, was blijven geen optie en moest er gezocht worden naar een nieuwe locatie voor het tuinenpark. Zeker 7 mogelijke locaties passeerden de revue (fig. 2). Na langdurig wikken en wegen, bleek de huidige plek aan het Ravelijnpad in het Beatrixpark de beste keus te zijn, op nog geen 200 meter van het oude terrein. Begin 1992 zou de vereniging kunnen intrekken. Maar door verschil van mening tussen enkele gemeentelijke diensten schoof de verhuisdatum steeds weer naar achter. Het duurde nog tot 1994 voordat het nieuwe complex in gebruik kon worden genomen, De laatste jaren hadden de tuinders steeds maar voor een jaar zekerheid, wat bepaald niet ideaal was. Het nieuwe terrein heeft minder tuinen dan het oude (76 om 95). Het bestuur had daar rekening mee gehouden door de laatste jaren geen nieuwe leden meer in te schrijven.
Fig 3. Het nieuwe complex wordt gereed gemaakt. Het verenigingsgebouwtje staat al.
Op het oude terrein werd gesproeid met leidingwater, wat tot hoge kosten leidde. Daarom besloot het bestuur om op het nieuwe tuinenpark meteen een slootwaterleidingnet aan te leggen. Tot op de dag van vandaag een wijs besluit.
En zo kwam op 5 oktober 1994 de dag dat ons nieuwe tuinenpark feestelijk kon worden geopend door wethouder Kernkamp van de gemeente Utrecht. De Groene Lunet kon beginnen aan een nieuw hoofdstuk in haar roerige geschiedenis.
